در این پژوهش که البته دامنه کوچکی داشته است، محققین ۱۵ جوان سالم -غیرسیگاری، با فعالیت بدنی مناسب و عاری از مشکلات قلبی یا دیابت- را انتخاب کردند و برای یک روز تغذیه آنها را با سوسیس، بیکن، پنیر، برگر و چیزکیک برنامه‌ریزی کردند. موادی که شاید میل کردن یکی از آنها در طول روز، ایرادی نداشته باشد اما در کنار هم، تبدیل به یک بمب چربی می‌شوند. سپس به این افراد یک نوشیدنی قندی هم داده شد و در آخر از آنها تست تحمل گلوکز دهانی گرفتند. نتیجه چه بود؟ بعد از خوردن آن همه چربی، بدن این افراد در مدیریت قند ورودی عملکرد بسیار بدی داشت که علت آن چیزی نبود جز کاهش حساسیت انسولین.

به گفته محقق ارشد این پروژه، حتی یک روز تغذیه افراطی با غذاهای پرچربی هم کافی است تا حساسیت انسولین در کل بدن افراد جوان و سالم مختل شود. افراد میان‌سال یا مسن که دیگر جای خود را دارند. از نتیجه این پژوهش می‌توان برای توصیف اختلال‌های مرتبط با پرخوری هم استفاده کرد، یا برای درک بهتر اثراتی که پرخوری مقطعی - در تعطیلات یا آخر هفته‌ها - بر بدن دارد. ضمن اینکه هنوز نمی‌دانیم اثرات این نوع تغذیه ناسالم برای چه مدتی طول می‌کشند، یا اینکه تکرار بمباران مقطعی بدن با چربی، به مرور چه تاثیری بر کنترل قند می‌گذارد. نتیجه‌ای که می‌گیریم این است که حتی اگر به توصیه پزشک یا متخصص به رژیمی پرچربی روی آوردید، بهترین کار اولویت دادن به چربی‌های سالمی است که سیستم بدنتان را مثل چربی‌های مضر تخریب نمی‌کنند.